Η απελευθέρωση της αγοράς ενίσχυσε τον κλάδο των logistics

banner-google-news

Αυξημένη συνεισφορά στο Α.Ε.Π, η οποία ανέρχεται στο 2,9% το 2016 έναντι 2,5% το 2008, εμφανίζει ο κλάδος των logistics στην ελληνική οικονομία, ο οποίος θα διατηρήσει ανοδική τάση την επόμενη 5ετία, σύμφωνα με μελέτη της Διεύθυνσης Οικονομικής Ανάλυσης Εθνικής Τράπεζας. Πρόκειται μάλιστα για έναν από τους λίγους κλάδους της ελληνικής οικονομίας που εμφανίζουν σημάδια σύγκλισης με τα ευρωπαϊκά δεδομένα (3,4% του Α.Ε.Π. ο μέσος όρος Ε.Ε.). Η ανθεκτικότητα των επιχειρήσεων χερσαίων υπηρεσιών διαχείρισης εφοδιαστικής αλυσίδας (logistics) κατά τη διάρκεια της κρίσης σχετίζεται, σύμφωνα με τη μελέτη, και με τα κίνητρα που δόθηκαν, όπως είναι οι επενδύσεις της Cosco και η ανάπτυξη των δικτύων από εταιρείες logistics (4PL). Στον αντίποδα, οι παράγοντες που φρενάρουν την ισχυρότερη ανάπτυξη του κλάδου είναι κυρίως θεσμικής φύσης.

Συγκεκριμένα, το κλειστό μέχρι πρότινος επάγγελμα των ιδιοκτητών φορτηγών Δ.Χ. οδήγησε στη δημιουργία ενός μεγάλου στόλου παλιών και σχετικά μικρών φορτηγών Ι.Χ. – με την Ελλάδα να ξεχωρίζει ως η ευρωπαϊκή χώρα με τη χαμηλότερη διείσδυση των εξειδικευμένων επιχειρήσεων logistics στον τομέα της χερσαίας μεταφοράς φορτίων (21% των φορτίων έναντι 70% στην Ε.Ε.). Τα δεδομένα αυτά δημιουργούν υψηλές ταχύτητες μελλοντικής προοπτικής, καθώς ποσοστό άνω του 10% των βιομηχανικών και εμπορικών ΜμΕ δηλώνει πρόθεση ανάθεσης των εργασιών logistics σε εξειδικευμένες εταιρείες (με το ποσοστό να φτάνει το 15% για τις μεσαίες επιχειρήσεις). Εκτιμάται μάλιστα ότι η ζήτηση για τις υπηρεσίες του κλάδου αναμένεται να αυξηθεί κατά 30% – 40% την επόμενη πενταετία.

Οσον αφορά στη μακροοικονομική εικόνα του κλάδου των χερσαίων logistics, αυτός υπερέχει του λοιπού εταιρικού τομέα στους κρίσιμους δείκτες ζήτησης, εξωστρέφειας, απασχόλησης με κυρίαρχη κινητήριο δύναμη τις τεχνολογικές εξελίξεις. Παράλληλα, η χρηματοοικονομική εικόνα του είναι παρόμοια του ευρωπαϊκού μέσου όρου σε όρους ταχύτητας κυκλοφορίας ενεργητικού, κερδοφορίας και μόχλευσης.

Ωστόσο, αυτή η συνολικά θετική εικόνα κρύβει έντονες ανομοιογένειες, καθώς οι μεσαίες επιχειρήσεις ξεχωρίζουν έναντι των μικρών σε όρους βασικών λειτουργικών μεγεθών (όπως πωλήσεις και επενδύσεις) και αριθμοδεικτών (απόδοση ενεργητικού και επίπεδο μόχλευσης).