Είναι από τα πιο παλιά σωματεία αυτοκινητιστών στην Ελλάδα καθώς ιδρύθηκε το 1957, ενώ μετράει πάνω από 400 μέλη και 1000 οχήματα που δραστηριοποιούνται εντός του νομού Αττικής αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Κύριοι σκοποί του σωματείου είναι:
1) η συστηματική μελέτη των προβλημάτων του κλάδου και η επίλυση αυτών
2) η καλλιέργεια, ανάπτυξη και διοίκηση του συνδικαλιστικού πνεύματος στους κλάδους των επαγγελματικών ιδιοκτητών αυτοκινήτων Δημοσίας Χρήσεως, με τη γενίκευση συμμετοχής όλων στις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις τους και μέσω αυτών, στις αντίστοιχες δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες οργανώσεις
3) να ενθαρρύνει και να προωθεί την συνεργασία των μελών του με την οργάνωση τους σε κοινοπραξίες και συνεταιρισμούς, για την αποτελεσματικότερη προάσπιση και προαγωγή των οικονομικών επαγγελματικών και ασφαλιστικών συμφερόντων τους
4) η ανάπτυξη της αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας μεταξύ των μελών και η εξασφάλιση συνθηκών βελτίωσης της επαγγελματικής κατάρτισης και της ανόδου του μορφωτικού επιπέδου αυτών
Το youtruck magazine και το youtruck.gr συνομίλησαν με το γενικό γραμματέα του σωματείου, Νίκο Μεραμβελιωτάκη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οδηγοί φορτηγών αυτοκινήτων στους δρόμους καθημερινά
Κύριε Μεραμβελιωτάκη η κρίση κατά πόσο έχει χτυπήσει τον κλάδο σας;
Δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό. Μπορώ να πω πως η κίνηση των εμπορευμάτων έχει πέσει κατά 40% με τα μισά σχεδόν οχήματα συναδέλφων να παραμένουν ακινητοποιημένα. Από αυτούς που δουλεύουν ζήτημα είναι αν κάποιοι κλείνουν δύο μεροκάματα την εβδομάδα.
Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οδηγοί φορτηγών;
Αυτή τη στιγμή τα μεγαλύτερα προβλήματα που μαστίζουν τον κλάδο μας είναι η πειρατεία και τα αλλοδαπής προελεύσεως οχήματα. Όσον αφορά το πρώτο μπορούμε να παρατηρήσουμε κάποιον ο οποίος πχ είναι αλουμινάς και το έχει το φορτηγό του για να κουβαλάει αλουμίνια ή υλικά παρεμφερή με τον κλάδο του, να κάνει μετακομίσεις κουβαλώντας έπιπλα και συσκευές στερώντας δουλειά από συναδέλφους μας. Για τα ξένα οχήματα που σας προανέφερα υπάρχουν πολλά που κλέβουν δουλειές κάνοντας μεταφορές, μετακομίσεις και άλλου είδους δουλειές για το λόγο ότι δεν τους ελέγχει κανείς. Επιπλέον αρκετά από αυτά δεν έχουν περάσει και ΚΤΕΟ, με αποτέλεσμα να είναι επικίνδυνα για τους δρόμους μας. Ο έλεγχος από τις αρχές δυστυχώς δεν γίνεται καθόλου σε οχήματα από ξένες χώρες σε αντίθεση με τα δικά μας που όταν βγαίνουν στο εξωτερικό υπόκεινται σε εξονυχιστικό έλεγχο και πληρώνουν υψηλά πρόστιμα αν διαπιστωθεί κάποια παρατυπία. Ζητάμε ισονομία και διαρκείς ελέγχους σε όλα τα οχήματα, ελληνικά και ξένα.
Επίσης για να δώσω και μια συνέχεια στα παραπάνω να εκφράσω και το παράπονο μας για τα εξοντωτικά πρόστιμα που δεχόμαστε όσον αφορά στους ελέγχους που γίνονται στους ταχογράφους. Ποσά της τάξεως των 3000 και 5000 ευρώ με αφαίρεση πινακίδων και άδειας σε μερικές περιπτώσεις, είναι ιδιαίτερα εξοντωτικά ειδικά στην σημερινή εποχή με τις οικονομικές δυσκολίες. Και εδώ όμως τα ξένα οχήματα δεν υπόκεινται στους ανάλογους ελέγχους με αποτέλεσμα να αδικούμαστε ακόμη μια φορά από τους αρμόδιους. Φορτηγά που έρχονται από Τουρκία και περνάνε τα σύνορα για να κατευθυνθούν πχ προς Πάτρα, αυτά κινούνται συνεχώς για πάνω από 24 ώρες χωρίς να κάνουν κάποια στάση και όμως ποτέ δεν ακούσαμε κάποιο από αυτά να υπόκειται σε έλεγχο. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά την αυξημένη φορολογία (10% στις γειτονικές χώρες, 26% στην Ελλάδα) και την άνοδο της τιμής των καυσίμων, οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και πολλοί συνάδελφοι μας φυτοζωούν. Το τονίζω για μία ακόμη φορά πως δεν ζητάμε ατιμωρησία, ζητάμε ισονομία και ελέγχους σε όλους.
Ποια η θέση σας για το άνοιγμα του επαγγέλματος των οδηγών επαγγελματικών οχημάτων;
Δυστυχώς ο νόμος του κυρίου Ρέππα το 2010 δε δημιούργησε κάτι το θετικό. Τα πάντα, από άποψη τιμών, πήραν την ανιούσα. Από το πετρέλαιο και τα ασφάλιστρα έως και τις τιμές των προϊόντων στα ράφια, μιλώντας και ως καταναλωτής. Τρία χρόνια μετά όλα έγιναν ακόμη πιο ακριβά. Η μεταφορά στην χώρα μας δεν είναι το πρόβλημα και τα σημερινά κοστολόγια μας θυμίζουν τις τιμές που επικρατούσαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο νόμος αυτός δεν επέφερε κάτι το θετικό και ούτε καινούργιες εταιρείες δημιουργήθηκαν, ούτε νέες θέσεις εργασίας, ούτε επενδύσεις έγιναν, αντίθετα μας βύθισε ως κλάδο ακόμα περισσότερο με την οικονομική κρίση να γίνεται ακόμη πιο σκληρή στις μέρες μας. Ένα παράδειγμα της κατάστασης που βιώνουμε είναι πως μερικές ιδιωτικές εταιρείες χρησιμοποιούν τα βαν οχήματα τους για μετακομίσεις, με τον οδηγό να φέρει ερασιτεχνικό δίπλωμα και μπορεί έτσι ο κάθε ιδιώτης να κάνει τη δουλειά αυτή. Και σας ρωτώ εγώ πώς μπορούμε να ανταγωνιστούμε αυτές τις εταιρείες; Νοιώθουμε απροστάτευτοι ως επαγγελματίες από πλευράς πολιτείας.
Η εγκληματικότητα χτυπάει την πόρτα του κλάδου σας σε καθημερινή βάση;
Δυστυχώς έχει παραγίνει το κακό. Το βιώνουμε στο πετσί μας καθημερινά. Υπάρχουν περιστατικά από μικροκλοπές μέχρι και τα πιο επικίνδυνα. Ωστόσο τον τελευταίο καιρό παρατηρούνται πολλές κλοπές φορτηγών. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως έχουν κλέψει πάνω από 90 οχήματα ενός συγκεκριμένου μοντέλου, το Mercedes 814, τα οποία τα διαλύουν και τα πουλάνε ως ανταλλακτικά στη συνέχεια. Ο ίδιος ο πρόεδρος του σωματείου μας έχει χάσει δύο οχήματα του τύπου αυτού.
