Circolo Italiano Camion Storici «Gino Tassi» Εκεί που το χθες γίνεται οδηγός για το αύριο.
Υψηλή ραπτική, αισθητική που ξεχωρίζει, βαριά βιομηχανία, αντιθέσεις κοινωνικές, πολιτικές. Πατρίδα του Μιχαήλ Άγγελου, του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, της οικογένειας Ανιέλι, του Μαρτσέλο Μαστρογιάνι αλλά και του Πάολο Ρόσι και του Μπρούνο Κόντι. Μακρύς ο κατάλογος για μια χώρα που έχει συνδέσει το όνομά της με το στυλ, τον άψογο σχεδιασμό, τον πολιτισμό. Ένα τέτοιο μακρύ ταξίδι κάναμε κι εμείς στη γειτονική χώρα για να έρθουμε σε επαφή με τους ανθρώπους ενός ιστορικού club φορτηγών από το χθες. Ένα ταξίδι σ’ έναν κόσμο όπου το αντάμωμα εικόνων και μηχανών του χθες δεν είναι μνημόσυνο, αλλά μοιάζει με καλό κατευόδιο στο αύριο. Κυρίες και κύριοι, έχουμε την τιμή να σας παρουσιάσουμε το Circolo Italiano Camion Storici και τον πρόεδρό του Fabrizio Colella.
Κουβαλώντας ζάχαρη…
Από το 1994, έτος ίδρυσής του, η Circolo Italiano Camion Storici (C.I.C.S.), «Ιταλική Λέσχη Ιστορικών Φορτηγών», δίνει νέα ζωή σε παλιά φορτηγά με στόχο τη διάσωσή τους. Δεν πρόκειται για μια απλή πράξη νοσταλγίας, αλλά για τη συναίσθηση ότι το παρόν έχει ανάγκη το παρελθόν.
Ο σύλλογος είναι τέκνο των προσπαθειών του Gino Tassi, γεννηθέντος το 1920, μόνιμου κατοίκου του Bondeno, μεταφορέα στο επάγγελμα, ο οποίος, ήδη πριν από τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, με την προσωπική του εταιρία μεταφορών, συνέβαλε στην αναγέννηση της Ιταλίας και στην οικονομική άνθιση της δεκαετίας του ’60. Λάτρης των φορτηγών, χρησιμοποίησε κυρίως οχήματα της Lancia με δεξαμενή, με τα οποία εξυπηρετούσε το εργοστάσιο παραγωγής ζάχαρης του Bondeno. Όταν έφθασε σε ηλικία συνταξιοδότησης, πούλησε τον στόλο οχημάτων του και αφοσιώθηκε στη διατήρηση επαφών με τους πρώτους συλλέκτες φορτηγών αντικών, συμβουλεύοντάς τους για τυχόν επισκευές και παρακινώντας τους να διασώσουν τα τελευταία υπάρχοντα μοντέλα. Η «παρέα» σύντομα μεγάλωσε και το 1994 αποτέλεσε μαζί με άλλους δέκα φίλους του τον πρωτεργάτη στη δημιουργία της λέσχης C.I.C.S., που ιδρύθηκε επίσημα ένα χρόνο αργότερα, μερικούς μόλις μήνες μετά από τον πρόωρο χαμό του. Να γιατί η C.I.C.S. έχει την τιμή να φέρει το όνομά του.
Η C.I.C.S. συμμετέχει διαρκώς σε εκθέσεις, συναντήσεις και εκδηλώσεις και αποτελεί σήμερα το μοναδικό σημείο αναφοράς σε εθνικό επίπεδο για τους μελετητές της ιστορίας του βιομηχανικού οχήματος.
Υπολογίζοντας τα οχήματα των μελών και των φίλων, μεταξύ των οποίων αξίζει να μνημονεύσουμε εταιρίες μεταφορών και δημόσιους οργανισμούς, ο σύλλογος συγκεντρώνει σήμερα πάνω από 900 φορτηγά και λεωφορεία.
Το 2000 ξεπερνά τα 100 εγγεγραμμένα μέλη και γίνεται Club-μέλος της ASI (Automoto Club Storico Italiano: Ιστορική Ιταλική Λέσχη Αυτοκινητο-μοτοσυκλετισμού), με δική της επιτροπή για τα Βιομηχανικά Οχήματα Εποχής και επαφές σε εθνικό επίπεδο.
Μολονότι συστήθηκε κυρίως από ιδιοκτήτες οχημάτων, η C.I.C.S. είναι ανοιχτή σε όλους, ακόμα και σε όποιον δεν έχει στην κατοχή του φορτηγό ή λεωφορείο αντίκα και περιορίζεται απλώς στο να τα φωτογραφίζει.
Μέχρι να ΄ρθει η ώρα που θα τους γνωρίσετε από κοντά καλό θα είναι ένα σύντομο αλλά περιεκτικό ταξίδι στην ιστοσελίδα τους
http://www.circolocamionstorici.it/
Fabrizio Colella: Ένας γιατρός που αγαπά τα φορτηγά.
Θα του πήγαινε γάντι η έκφραση «τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι», μιας και ο γιατρός δεν είναι και η πιο συχνή φιγούρα στον κόσμο του φορτηγού. Για Ιταλία μιλάμε όμως. Άλλωστε μηχανές έχουν και τα φορτηγά, φθείρονται αναπόφευκτα και, πού και πού, έχουν την ανάγκη ενός ειδικού. Ο Fabrizio Colella, είναι πρόεδρος του club από τις 28 Φεβρουαρίου του 2011. Είναι πτυχιούχος της Ιατρικής και Χειρουργικής από το 1986 και, ως ειδικευθείς στην Ιατρική της Εργασίας, εργάζεται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και δημόσιους οργανισμούς. Η κουβέντα μαζί του έκρυβε πολλές εκπλήξεις αλλά και ματιές στο πώς λειτουργούν τέτοιου είδους λέσχες σε άλλα κράτη.
Πόσο διαρκεί η προεδρία της λέσχης σας;
Σύμφωνα με το καταστατικό μας, που τέθηκε σε ισχύ τον Μάρτιο του 1994, επίσημου έτους ίδρυσης του club, παρά το ότι ο πραγματικός χρόνος ίδρυσης είναι το 1993, τόσο η προεδρία όσο και το εκλεγμένο Διοικητικό Συμβούλιο έχουν τριετή θητεία. Μάλιστα, τον επόμενο χρόνο θα γιορτάσουμε τα 20 χρόνια από την ίδρυση. Τον Φεβρουάριο του 2014 θα διεξαχθεί συνέλευση για την εκλογή του νέου Δ.Σ. της C.I.C.S.
Ποια είναι η εκλογική διαδικασία;
Οι εκλογές, όπως προβλέπει το καταστατικό, προκηρύσσονται κάθε τρία χρόνια. Σε αυτές συμμετέχουν τα τακτικά μέλη (όσα έχουν τακτοποιήσει τις ετήσιες οικονομικές υποχρεώσεις τους ) και τα επίτιμα μέλη (εκείνα που για συγκεκριμένους λόγους αναγορεύτηκαν ως τέτοια και έχουν εξαιρεθεί από την καταβολή της ετήσιας συνδρομής). Κάθε μέλος μπορεί να εκπροσωπηθεί από κάποιο άλλο: Κανένα μέλος δεν μπορεί να εκπροσωπήσει περισσότερα από πέντε άτομα. Το Δ.Σ. αποτελείται από τον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο, τον Ταμία, τον Γραμματέα, 5 συμβούλους, ενώ οι αρμοδιότητες ανατίθενται στην πρώτη σύσκεψη του Δ.Σ. μετά τις εκλογές.
Πότε και πώς γεννήθηκε σε εσάς η αγάπη για τα φορτηγά αντίκες;
Αυτή η αγάπη έρχεται από πολύ μακριά. Γεννήθηκα το 1960. Μαθητής ακόμη λυκείου, κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών βοηθούσα τον πατέρα μου, που διατηρούσε κατάστημα ηλεκτρικών συσκευών, τηλεοράσεων και τεχνικής βοήθειας- υποστήριξης σε ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και εγκαταστάσεις κεραιών. Τότε λοιπόν, όταν πήγαινα να βοηθήσω τους ηλεκτρολόγους της εταιρίας, ταξίδευα με φορτηγά (FIAT 600 και FIAT 238). Όπως καταλαβαίνετε, οι πρώτες οδηγικές μου εμπειρίες ανάγονται σε εκείνα τα οχήματα. Σίγουρα το πάθος μου για τα φορτηγά αντίκες προέρχεται ακόμη και από το γεγονός ότι πίσω από εκείνους τους ασθμαίνοντες και καπνίζοντες κινητήρες, έβλεπα την μεγαλοφυΐα και την καλή πρόθεση των σχεδιαστών τους, των εργατών των επιφορτισμένων με την κατασκευή τους, των μηχανικών και, γιατί όχι, των οδηγών που με ελάχιστα εφόδια προσέφεραν τα μέγιστα στην πρόοδο του πολιτισμού. Όταν βλέπουμε ένα όμορφο και βομβώδες αυτοκίνητο εποχής, οφείλουμε να σκεφτούμε ότι πίσω από αυτό το θαύμα της τεχνολογίας και της αισθητικής βρίσκεται η ταπεινή και σιωπηλή συνεισφορά κάποιου φορτηγού (ίσως κάποιου FIAT 680 ή LANCIA ESATAU ή ALFA ROMEO 950, ίσα ίσα για να αναφέρουμε μερικά από αυτά) που είχε θεμελιώδη ρόλο στη μεταφορά των εργαλειομηχανών για τα εργοστάσια και τα τμήματα κατασκευής αμαξωμάτων και επομένως κατέστησε δυνατή την κατασκευή εκείνου του σπορ αυτοκινήτου που ακόμη και σήμερα είναι δυνατό και γοητευτικό.
Υπάρχει χρηματοδότηση από το ιταλικό κράτος για club όπως το δικό σας ή οι όποιες δράσεις σας στηρίζονται κατ’ αποκλειστικότητα από το ταμείο σας;
Ως επισήμως αναγνωρισμένο club, ανήκουμε στην Ομοσπονδία της ASI (Ιστορικής Ιταλικής Λέσχης Αυτοκινητο-μοτοσυκλετισμού) και για κάποιες εκδηλώσεις ιδιαίτερης σημασίας υπάρχει μια σχετική οικονομική υποστήριξη. Κατά τα άλλα η όποια χρηματοδότηση, δεδομένου ότι με τη σημερινή κρίση είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί σπόνσορας, προέρχεται από το δικό μας ταμείο
Εάν κάποιος θέλει να γίνει μέλος της λέσχης σας είναι απαραίτητο να έχει στην κατοχή του ένα φορτηγό αντίκα;
Υπάρχουν δύο κατηγορίες μελών: εκείνοι που, μολονότι δεν κατέχουν κάποιο φορτηγό αντίκα, λόγω του πάθους τους για αυτά τα οχήματα, συμμετέχουν ενεργά στην ζωή της λέσχης και τα μέλη που κατέχουν τουλάχιστον ένα ιστορικό φορτηγό (παλαιότητας τουλάχιστον 25 χρόνων). Για να ενταχθεί κανείς στη C.I.C.S. είναι απαραίτητη η υποβολή αίτησης εγγραφής συνοδευόμενη, ει δυνατόν, από συστατική επιστολή ενεργού μέλους. Από εκεί και πέρα είναι το Δ.Σ. που αποφασίζει για την αποδοχή ή μη της αίτησης του υποψήφιου μέλους. Μέλος του club μπορεί να γίνει είτε ιταλός πολίτης είτε ξένος, είτε φυσικό πρόσωπο είτε οργανισμός.
Ποιο είναι το ποσό της συνδρομής για τα μέλη;
Οι μη κατέχοντες φορτηγό καταβάλλουν 30 ευρώ το χρόνο, ενώ τα κανονικά μέλη 60 ευρώ το χρόνο.
Διοργανώνετε εκδηλώσεις κοινωνικής προσφοράς;
Εδώ και τουλάχιστον έξι χρόνια η C.I.C.S. διοργανώνει κοινωνικο-πολιτιστικές εκδηλώσεις πέραν των συνηθισμένων συναντήσεων. Εν ολίγοις, στέλνουμε τους ειδικούς μας σε μία σχολή μηχανικών, όπου παρουσιάζουμε στους σπουδαστές την ιστορία και την τεχνολογική πρόοδο της μηχανικής των βιομηχανικών οχημάτων. Στη συνέχεια, περνάμε στο πρακτικό μέρος δείχνοντας στα παιδιά πάνω σε δικά μας ιστορικά φορτηγά και λεωφορεία ό,τι τους διδάξαμε στην αίθουσα. Επίσης, πηγαίνουμε με τις αντίκες μας σε γηροκομεία, στήνοντας ουσιαστικά μια έκθεση για χάρη των ηλικιωμένων, τους οποίους ανεβάζουμε σε κάποια από αυτά τα οχήματα για μια βόλτα. Η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη. Συχνά πολλοί από αυτούς συγκινούνται, καθώς, όπως μας αποκαλύπτουν, είχαν οδηγήσει αυτά τα οχήματα πολλά χρόνια πριν. Στην πραγματικότητα τα φορτηγά γίνονται για αυτούς κάτι σαν «μηχανή του χρόνου».
Είμαστε δύο χώρες σε κρίση. Ο άνθρωπος του φορτηγού, «ο άνθρωπος του δρόμου» είχε πάντα τη δική του συνεισφορά στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας σας. Πώς είναι η κατάσταση τώρα στην Ιταλία σε ό,τι αφορά στο χώρο των μεταφορών;
Στην Ιταλία ο χώρος των μεταφορών βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Το διαπιστώνω και στην επαγγελματική μου καθημερινότητα. Μερικά χρόνια πριν, ως Ιατρός Εργασίας, εκτελούσα τα καθήκοντά μου σε τέσσερα συνεργεία για φορτηγά. Τώρα πια εργάζομαι μόνο σε δύο (τα άλλα δύο έχουν κλείσει οριστικά) και όταν πηγαίνω για επιθεωρήσεις στα συνεργεία διαπιστώνω πως ο αριθμός των φορτηγών προς συντήρηση έχει μειωθεί στο μισό. Θα είναι πολύ δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο, να βγούμε από αυτήν την κατάσταση. Οφείλουμε να κάνουμε κουράγιο αναλογιζόμενοι ότι οι γενιές που προηγήθηκαν, ακόμη και σε εποχές όχι τόσο μακρινές, (δείτε για παράδειγμα την εποχή μετά τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο) κατάφεραν να αναστηλώσουν το έθνος και να συνεισφέρουν στο να μπουν τα θεμέλια της προόδου όχι μόνο της χώρας στην οποία ανήκαν αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Αυτή η αναφορά στο χθες προφανώς δεν θα διορθώσει τα κακώς κείμενα (και αναφέρομαι στο οικονομικό μέρος), αλλά τουλάχιστον ελπίζω ότι θα μας δώσει την ηθική δύναμη για να αντέξουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, προκειμένου να βγούμε από τη βαθιά κρίση.
Κλείνοντας δράττομαι της ευκαιρίας να εκφράσω σε εσάς, στους συνεργάτες σας και στους αναγνώστες σας, και εξ ονόματος ολόκληρου του Διοικητικού Συμβουλίου και όλων των μελών του C.I.C.S. ,την αλληλεγγύη και την συμπάθειά μας.
